Meer dan ooit is het publiek tegenwoordig geïnteresseerd over wat er precies allemaal in hun eten wordt gestopt. Als je supermarkten afstruint zie je meer dan eens een klant langdurig naar de voedingswaarden op een potje turen. Het is begrijpelijk dat je wilt weten wat je in je mond stopt en goed om hier zorgvuldig op te letten. Echter, het heeft ook een soort angst onder de consumenten veroorzaakt dat heeft geleid tot stellingen als “Als je het al niet uit kan spreken, hoort het ook niet thuis in je voeding” of “Je moet niets eten waaraan op chemische wijze dingen zijn toegevoegd”. Moeten we dit allemaal zo serieus nemen? Of zijn er ook toevoegingen die je gezondheid kunnen bevorderen?
De geschiedenis van deze toevoegingen
Het toevoegen van nutrienten aan voedingsmiddelen werd al sinds begin de twintigste eeuw gedaan om onze gezondheid kracht bij te zetten. Zo werd in 1920 veelal iodine aan zout toegevoegd om struma te voorkomen. In 1930 werd aan veel melkproducten vitamine D toegevoegd om bij pasgeboren baby’s rachitis te voorkomen. Toen in 1940 werd ontdekt dat de lijst met potentiele dienstplichtigen daalden door gezondheidsgebreken, voelde veel voedingsproducenten zich genoodzaakt om thiamine, niacine, riboflavinen en ijzer toe te voegen aan brood en andere graanproducten. In 1988 werd gedocumenteerd dat foliumzuur aan graanproducten werd toegevoegd om neuralebuisdefect te voorkomen bij pasgeborenen.
De B-familie
Thiamine, riboflavine en niacine zijn drie veel voorkomende vitaminen uit de B-familie (vitamine B1, B2 en B3 respectievelijk) die erom bekend staan een gezonde spijsvertering en zenuwstelsel te bevorderen. Hiernaast zorgen ze voor de gezondheid van de huid en het haar. Het verrijken van voedingsproducten met vitamines B1, B2 en B3 werd al gedaan sinds 1940 om de ziekten pellagra en beriberi te voorkomen. Heb je nog nooit van deze ziekten gehoord? Dan mag je van geluk spreken, want deze ziekte (die nu vrijwel nooit meer voorkomt) en zijn symptomen zijn behoorlijk angstaanjagend en dodelijk als ze niet op de goede manier worden behandeld. Gebruikelijke voedingsproducten die met vitamine B1, B2 en B3 zijn verrijkt zijn volgranen producten, bonen, vleesproducten, melkproducten, noten en eieren.
Folate en foliumzuur zijn pseudoniemen voor vitamine B9, een belangrijk vitamine voor je metabolisme (het afbreken van voeding voor energie) en een gezond zenuwstelsel. Folate verwijst hierbij naar de vitamine die natuurlijk in voedingsproducten kan worden aangetroffen zoals in bladgroenten en bonen. Foliumzuur is de synthetische vorm van dit vitamientje die in supplementen en verrijkte voedingsproducten wordt gevonden.
Folaat is hierbij een van de meest recente micronutriënten die de voedingsautoriteiten in Nederland hebben aangeraden toe te voegen aan voedingsproducten voor zwangere vrouwen. Dit zou de kans op problemen met het zenuwstelsel van pasgeboren baby’s kunnen voorkomen.
Vitamine D
25-Hydrovitamine D [25(OH)D], calcidiol, ergocalciferol, dihydroxyvitamine D [1,25(OH)2D], calcitriol, cholecalciferol, al deze enge termen die je “niet in je voeding terug zou moeten vinden”, verwijzen naar toegevoegde vitamine D aan je voedingsproduct. Vitamine D is van groot belang bij de effectieve absorptie van calcium door het lichaam en speelt hiernaast ook een belangrijke rol in het op peil houden van je immuunsysteem en de gezondheid van botten en het zenuwstelsel. Hoewel zonlicht de meest bekende bron van vitamine D is, zijn er ook eetbare bronnen beschikbaar. Vette visjes zoals zalm, sardientjes en tonijn bevatten vitamine D en ook paddenstoelen kunnen je de vitamine D verschaffen. Sommige cornflakes en melkproducten zijn verrijkt met vitamine D en je kunt het ook als supplementen innemen.
Conclusie
Hoewel sommige essentiele micronutrienten namen hebben waar je u tegen zegt, betekent het niet dat we een angst moeten ontwikkelen voor deze verrijkte voedingsproducten. Sterker nog, we zouden de voedingsproducenten moeten prijzen voor de manier waarop ze aan onze gezondheid hebben bijgedragen en sommige ziekten compleet hebben geelimineerd met het gebruik van deze producten. Voordat je cornflakes met 25-Hydrovitamine D [25(OH)D] dus teruglegt, doe even wat onderzoek om erachter te komen of het echt zo eng is als het klinkt!